Zij waren zondag in groten getale op komen dagen, de bewoners van de Henri Polaklaan, om afscheid te nemen van de ‘Grande Dame’ van hun straat, een meer dan honderd jaar oude wilde kastanje. De boom is ziek en wordt donderdag 25 januari om veiligheidsredenen gekapt. Maar voor het zover is wilden de omwonenden hun boom nog een laatste maal figuurlijk in het zonnetje zetten met een feestelijke bijeenkomst waarin onder het genot van een drankje herinneringen werden opgehaald.
Beeld: Reinier Gerritsen
Die herinneringen betroffen vooral het laatste oorlogsjaar, toen steeds meer bomen in de toen nog Plantage Franschelaan geheten laan, werden gekapt door Amsterdammers die brandhout nodig hadden. Zij lieten hun oog uiteraard ook vallen op de forse kastanje, maar een bewoonster van een van de bovenverdiepingen van nummer 17 wist te voorkomen dat zij hun plannen konden uitvoeren. Die bewoonster was Rika Hopper, actrice en danseres en eigenaar van het Rika Hoppertheater in de Plantage Middenlaan (het huidige Desmet). Elke keer als er mensen met een bijl of zaag in de buurt kwamen, danste zij om de boom heen en zong ‘Deze boom gaat niet om'.
Het Tilburgse collectief De Beeldjutters raakte door dit verhaal zo geïnspireerd dat zij in 2010 voor het Amsterdam Lightfestival van de dansende Rika Hopper een lichtprojectie op de boom maakten. Voor dit bijzondere afscheid kwamen zij opnieuw, nu voor één avond, naar Amsterdam. In de tuin van nummer 17 stonden vuurkorven, er was taart en wijn, en de kinderen uit de straat maakten tekeningen van de boom. Met een groepsfoto aan de voet van de monumentale kastanje en een korte toespraak door de bewoonster van nummer 17 namen de bewoners tenslotte afscheid van hun geliefde boom.